شعر که برای آنی جونم میگم
شعر که برای آنی جونم میگم جوجه جوجه طلایی نوکت سرخ و حنایی
تخم خود را شکستی چگونه بیرون جستی
گفتا جایم تنگ بود دیواراش از سنگ بود
نه پنجره نه در داشت نه کس زمن خبر داشت
دادم به خود یک تکان مثل رستم قهرمان
تخم خود را شکستم اینجوری بیرون جستم
عروسک قشنگ من قرمز پوشیده تو رختخواب مخمل یاسیش خوابیده
یه روز مامان رفته بازار اونو خریده قشنگتر از عروسکم کسی ندیده
عروسک من چشماتو وا کن وقتی که شب شد اونوقت لالا کن
حالا باهم بریم حیاط با من بازی کن توپ بازی و شن بازی و طناب بازی کن
یه خرگوش و یه خرگوش یه خرگوش بازیگوش
خرگوش من سفیده بابا اونو خریده
گوشاش چقد درازه چشاش همیشه بازه
خرگوش من چه نازه با بچه ها میسازه
نه نیش داره نه چنگول میپره شاد و شنگول
صبح به مامان سلام میدم همین که چشمم وا میشه
اونم واسه بوسیدنم هر جا نشسته پا میشه
مهمونمون هر کی باشه مامان بزرگ یا عمه جون
در وا میشه میگم سلام خوشحال و خیلی مهربون
به آسمون سلام میدم ستاره چشمک میزه
تو دنیا هر چی که باشه با یک سلام مال منه
تپلویم تپلو صورتم مثل هلو قد و بالام کوتاهه چش و ابروم سیاهه
مامان خوبی دارم میشینه توی خونه میبافه دونه دونه
کت و شلوار منه پیرهن چین دار منو
میپوشم خوشگل میشم مثل یه دسته گل میشم
پاییزه و پاییزه برگ درخت میریزه
هوا شده کمی سرد روی زمین پر برگ
ابر سیاه و سفید رو آسمون رو پوشید
دسته دسته کلاغا میرن به سوی باغا
همه میگن یک صدا قار و قارو قار و قار
منم بچه مسلمان کتابم هست قرآن رسولم داده فرمان به وقت صبحگاهی کنم شکر الهی
